ကျွန်ုပ်သည် Vitality Bar မှ Cheng Qiguang ဖြစ်ပြီး ယနေ့ကျွန်ုပ်မျှဝေပေးမည့် ဆောင်ပုဒ်မှာ အကောင်းဆုံးအသက်အရွယ်မရှိ၊ အကောင်းဆုံးစိတ်ဓာတ်သာဖြစ်သည်။ တစ်ချို့လူတွေက ဘဝမှာ ဘယ်အသက်အရွယ်က အကောင်းဆုံးလဲလို့ တွေးမိကောင်းမေးနိုင်ပါတယ်။ ဂရုမစိုက်သော ကလေးဘဝ သို့မဟုတ် စိတ်အားထက်သန်သော ငယ်ရွယ်ခြင်း သို့မဟုတ် အေးဆေးတည်ငြိမ်သော အသက်ကြီးမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဘဝမှာ အကောင်းဆုံးအသက်ဆိုတာ မရှိဘူး၊ အကောင်းဆုံး စိတ်ဓာတ်ပဲလို့ ကိုယ်တွေ့ယုံကြည်တယ်။
ဝေးလံခေါင်သီတဲ့ ကျေးလက်က မိသားစုမှာ မွေးဖွားခဲ့ပြီး မိသားစုမှာ ညီအစ်ကို မောင်နှမတွေ အများကြီးရှိပြီး အငယ်ဆုံးကတော့ အိမ်မှာ ညီအကို မောင်နှမတွေ မကြာခဏ “အနိုင်ကျင့်” တတ်ကြပေမယ့် မှားနေသရွေ့ မိဘတွေဆီ သွားပြီး ညည်းညူရင်း မိဘတွေဆီက ချစ်ခင်မှုကို ရယူလိုတာကြောင့် အပျော်တမ်း ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အဆက်မပြတ် ကြီးပြင်းလာရပါတယ်။ မိသားစုရဲ့ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုကြောင့် ကျောင်းထွက်ပြီး အသက် 17 နှစ်အထိ အိမ်မှာနေခဲ့တယ်။ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေနဲ့ ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်လုပ်ကိုင်မှုတွေ အရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်းနဲ့ အတူလက်တွဲဖော်များစွာနဲ့ Guangdong တောင်ပိုင်းကို သွားခဲ့တယ်။ ဒီအချိန်မှာ စိတ်အခြေနေက တဖြေးဖြေး ပြောင်းလဲလာတာကြောင့် အိမ်အပြင်မှာ မကြာခဏ စိတ်မချမ်းသာစရာတွေ ကြုံရတတ်ပြီး မိဘတွေ စိတ်မပူစေချင်လို့ အိမ်ပြန်တိုင်း စိတ်အေးချမ်းသာစွာ သတင်းပို့ရင် အရမ်းကောင်းပါတယ်။ အသက်ကြီးလာတာနဲ့အမျှ သူတို့တွေကို အခုခေါ်တဲ့ ပထမဆုံးအချက်က သူတို့ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်ဖို့ ပြောပြီး အလုပ်လာလုပ်ခိုင်းဖို့ပါ။ ဤနည်းဖြင့် အဘိုးအိုသည် မိမိ၏ အသက်အရွယ်ကို ပြေလျော့စွာ ဖြတ်သန်းနိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်မိပါသည်။ အဘိုးအိုသည် စိတ်အေးချမ်းသာစွာဖြင့် လက်တွဲနိုင်ပါစေ၊ အချင်းချင်း အခက်အခဲများကို မိမိတို့နှလုံးသားထဲတွင် သိမ်းဆည်းထားကာ တစ်ယောက်တည်း အေးအေးဆေးဆေး ကြံ့ကြံ့ခံကာ အချင်းချင်း စိတ်မပူကြပါနှင့်။
လူတို့မမေ့နိုင်သော နွေးထွေးမှုတစ်မျိုး၊ ဆိုလိုသည်မှာ စိတ်ဝိညာဉ်၏ အပြန်အလှန် မှီခိုမှုဖြစ်သည်။ ကလေးတွေ ပညာရေးအတွက် ခရိုင်ထိုင်ခုံမှာ အိမ်ဝယ်ပြီး မိဘတွေနဲ့အတူ ခရိုင်ထိုင်ခုံကို ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်စေချင်ပေမယ့် ကျေးလက်မှာ နေထိုင်ရတာ ကောင်းတယ်လို့ မပြောလိုပါဘူး၊ ကျယ်ပြန့်တဲ့ အမြင်ကျယ်တဲ့ လေကောင်းလေသန့်လည်း ဟင်းသီးဟင်းရွက်စိုက်၊ ကြက်ကျွေး၊ စကားစမြည်ပြော၊ လာရောက်နေထိုင်လို့ ရတာ ပိုအဆင်ပြေမယ်ထင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် နှစ်တိုင်း အားလပ်ရက်မှာ သူတို့နဲ့ ရက်အနည်းငယ်သာ ကုန်ဆုံးဖို့ ပြန်သွားနိုင်ပါတယ်။ နွေဦးပွဲတော် ပြီးတာနဲ့ အိမ်မှာ ရက်အတော်ကြာ တည်းခိုပြီး အလုပ်သွားလုပ်ဖို့ ကုမ္ပဏီကို အပြေးအလွှား ပြန်လာခဲ့ရတာ ( မိုးရွာလို့ အမေ့ ခရီးဆောင်အိတ် ပြင်ဆင်ဖို့ ခရိုင်ထိုင်ခုံကို စီးလာတဲ့ ကျမကို လှမ်းကြည့်ရင်း ခြေလှမ်းမှားပြီး ရွာကို ပို့လိုက်၊ အဝေးက ထွက်သွားတော့ ရွာတံခါးကို လှမ်းကြည့်ရင်း ရွာကို လှမ်းကြည့်ရင်း လက်ဝှေ့ယမ်းပြီး ရပ်နေတုန်း၊ "မေမေ! ပြန်လာတော့ သားလေး လွတ်လာတဲ့အခါ ပြန်တွေ့မယ်" လို့ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ပြောပါ။ သူပြောတာကို ကြားလား မသိပေမယ့် ကျွန်မ စိတ်ထဲမှာ အရမ်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ခံစားရမှာ သေချာပါတယ်၊ ဒီလှိုင်း နဲ့ ဆုံဖို့ တစ်နှစ်လောက်တော့ ကြောက်တယ်၊ အဲဒီအချိန်မှာ နှလုံးသားက လေးလံနေပေမယ့် နှလုံးသားက အမျိုးမျိုး ရှိပေမယ့် ရှေ့ကို လှည့်ပါ။
ဘဝလမ်းပေါ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် အရေးမပါသော အရာလေးများဖြစ်နိုင်သည့် မနှစ်မြို့ဖွယ်အရာများနှင့် အတွေ့အကြုံများစွာကို ကြုံတွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ဒီအချိန်မှာ စိတ်အေးအေးထားပြီး စဉ်းစားသင့်တယ်။ ပြဿနာများသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို မကောင်းတဲ့စိတ်ထားကို ဆောင်ကြဉ်းပေးနိုင်သော်လည်း မကောင်းတဲ့စိတ်က ပြဿနာကို မဖြေရှင်းနိုင်ပါဘူး။ ပထမဆုံး ရှုံးနိမ့်မှုကို ၀န်ခံမထားရင်၊ တကယ်တော့ ငါတို့ဘဝဟာ အတားအဆီးတွေ၊ နှလုံးသားရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေထဲမှာ မြှုပ်နှံထားတဲ့ ဘဝက ဒီလိုပါပဲ။
မကြာသေးမီက၊ ကျွန်ုပ်သည် Inamori Kazuo ၏ "Living Law" ကိုဖတ်ပြီး နက်ရှိုင်းစွာ ခံစားရပါသည်။ တစ်သက်လုံး အလုပ်ရှုပ်နေတော့ အလုပ်အတွက် ပင်ပန်းတယ်။ ပင်ပန်းမှုတွေ အားလုံးကို စားခဲ့ရပေမယ့် ဘဝက မျှော်လင့်ထားတဲ့ ရလဒ်ကို မရောက်ခဲ့ပါဘူး။ နေ့တိုင်း အလုပ်များသော်လည်း အလုပ်များ/နေရာ ၏ အဓိပ္ပါယ်ကို မသိပါ။ ညဥ့်နက်မှ အလုပ်လုပ်တာ အလုပ်ရဲ့ ရလဒ်က အနည်းငယ်သာ ရှိပြီး တစ်ခါတရံ ဘာမှ မပြီးပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်က အရမ်းပင်ပန်းတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ Mr. Inamori က "ခါးသီးခြင်းရဲ့ အနှစ်သာရ/ ပန်းတိုင်တစ်ခုအတွက် အချိန်အကြာကြီး အာရုံစိုက်နိုင်မှု၊ ချုပ်တည်းမှု၊ စွဲမြဲစွာ တွေးတောနိုင်မှုရဲ့ အနှစ်သာရ၊ သည်းမခံနိုင်တဲ့ ခံစားချက်၊ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ခံစားရတဲ့အခါ၊ ရှေ့ဆက်ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်နိုင်စွမ်း၊ ဒါက မင်းဘဝကို ပြောင်းလဲစေလိမ့်မယ်" ဆင်းရဲခြင်းသည် နှလုံးသားကို မြှင့်တင်ရန်၊ ဝိညာဉ်ကို မြှင့်တင်ရန်၊ ကျွန်ုပ်တို့လုပ်ရမည့်အရာမှာ သဘာဝကို ပြုစုပျိုးထောင်ရန်၊ လူများနှင့် တွေ့ဆုံရန် နှလုံးသားကို ပြုစုပျိုးထောင်ရန်ဖြစ်ကြောင်း တဖြည်းဖြည်း နားလည်လာပါသည်။
တင်ချိန်- နိုဝင်ဘာ ၁၇-၂၀၂၃
